Ostatnio w mediach pojawił się przypadek pacjenta potencjalnego biorcy nerki, którego dawcą może być jego brat osadzony w zakładzie karnym.
Internauci z oburzeniem komentują działania sądu w przedmiotowej sprawie, dodam nie znając akt sprawy ani przepisów prawa karnego wykonawczego.
Wniosku pacjenta też nie znamy – sam altruzim nie jest tutaj wystarczający. Za każdą donacją stoją przesłanki medyczne i prawne.
Umieszczenie w zakładzie karnym nie pozbawia osadzonego prawa do donacji jako żywego dawcy lub pośmiertnego, niemniej z uwzględnieniem szeregu okoliczności realizacja tego prawa może być ograniczona lub też niemożliwa. Sąd może, ale nie musi wyrazić zgody.
Dzisiaj na blogu poruszam problem, o którym piszą mi pacjenci albo ich bliscy. Co jakiś czas otrzymuję wiadomości „nie wiemy co robić”, „nie jesteśmy kwalifikowani do przeszczepu,” „lekarz prowadzący nie rekomenduje przeszczepienia.” Sytuacje takie zdarzają się w stacjach dializ, ale też w ośrodkach transplantacyjnych- nie ma reguły. Nawet jeśli są sporadyczne, to mają miejsce. Pacjent ma prawo wiedzieć co w takiej sytuacji robić.
Odmowa transplantacji
O kwalifikacji do przeszczepu decydują przesłanki medyczne, ale i prawne. Dziś odniosę się do tych medycznych z perspektywy praw pacjenta.
Nie zawsze każdy pacjent „nadaje się” do przeszczepienia narządu. Tak jak nie każdy z nas nadaje się na dawcę, tak nie każdy zawsze może być biorcą. Spójrzmy z perspektywy przepisów praw pacjenta na odmowę transplantacji. Bo przepisy o zawodzie lekarza też określają kiedy lekarz może odmówić leczenia, ale dziś nie o tym.
Przypomnę, że pierwszego przeszczepiania płuc w Polsce dokonał Prof. Marian Zembala z zabrzańskim zespołem w 1998 roku, był to pierwszy zabieg transplantacji pojedynczego płuca, który był początkiem rozwoju programu przeszczepiania płuc i zalążkiem do powstawania kolejnych ośrodków, które przeszczepiają płuca.
Wyobraź sobie, że operuje cię hybryda…lekarz i robot.
Algorytmy umawiają cię na wizytę do lekarza. Informują cię jak przygotować się do badania.
To się już dzieje na rodzimym podwórku i oby tylko szybciej nowe technologie docierały w zakamarki szpitali. Co ma wymierne korzyści dla nas wszystkich, dla systemu, medyków i nas pacjentów.
Sztuczna inteligencja w medycynie
Na kanwie technologicznych rozwiązań w medycynie pojawia się pytanie czy prawo tworzy trudny związek z medycyną?
Jak wygląda wpływ sztucznej inteligencji na dostęp do świadczeń zdrowotnych?
Wątpliwości na te pytania i szereg innych starałam się rozwiać podczas mojego gościnnego webinaru dla ELSA Rzeszów, które było interaktywnym spotkaniem za sprawą zaangażowania studentów Uniwersytetu Rzeszowskiego, którzy zadawali ciekawe pytania.
Sprawdzaliście kiedyś czego ludzie o was szukają… w googlach?
Warto zerknąć, bo może się okazać jak w moim przypadku, że przedmiotem poszukiwań są informacje dotyczące życia zawodowego co mnie bardzo cieszy!
Wszak newsów dotyczących życia prywatnego nie było w sieci i nie zapowiada się abym miała to zmienić.
Po co nam szkolenia?
Zmieniająca się szybko rzeczywistość prawna determinuje potrzebę nadążania za kolejnymi wyzwaniami, rozumienia tych zmian oraz nabywania umiejętności stosowania ich w praktyce. Temu służą szkolenia aby się rozwijać, pogłębiać specjalistyczną wiedzę.
Mieć poczucie bezpieczeństwa, wiedząc, że np. personel szpitala zna RODO, umie stosować RODO, które nie może utrudniać pracy, jeśli tak jest to coś działa niezbyt dobrze bo wszystko powinno być Compliance .
