Aneta Sieradzka

Sieradzka&Partners

Specjalizuje się w prawie nowych technologii, ochronie danych osobowych i prawie medycznym.
[Więcej >>>]

… co mówią statystyki o przestępstwach… z ustawy transplantacyjnej? – cz. I

Aneta Sieradzka15 lipca 2015Komentarze (0)

Pewnie nie raz już słyszałaś/eś, że znajomy znajomych lub ktoś z bliższych lub dalekich krewnych oczekuje na przeszczep. Takich informacji jest też wiele w mediach, np. w serwisach społecznościowych. Ktoś czeka na szpik, ktoś inny na nerkę, serce…

I nie ma.

Procedury są bezlitosne, narządów brakuje, a determinacja często kieruje potrzebujących i ich rodziny na ścieżki  nie zawsze właściwe, w tym te niezgodne z prawem. Pytacie, też mnie więc…

O zakazie handlu narządami pisałam na moim blogu już wielokrotnie. I będę pisać nadal, bo…

Skala tego procederu jakim są przestępstwa przeszczepowe (tak je obrazowo nazwijmy) jest w Polsce zupełnie nie zbadana. Co więcej pojawiają się głosy, iż ten problem, problem handlu organami Polski nie dotyczy (sic!). Nic bardziej mylnego.

I tutaj dobrze odwołać się do statystyk. O ile istnieją… no właśnie.

Dlatego, też korzystając z prawa dostępu do informacji publicznej zwróciłam się z zapytaniem do  Komendy Głównej Policji, Ministerstwa Zdrowia, Ministerstwa Sprawiedliwości, Prokuratury Generalnej oraz Poltransplantu, czy dana instytucja posiada informacje/statystyki dotyczące przestępstw popełnianych w związku z ustawą transplantacyjną?

Dzisiaj przedstawiam Wam informacje z Komendy Głównej Policji

Jednocześnie jak poinformował mnie Zespół Prasowy KGP „KGP nie dysponuje informacjami o konsekwencjach zdrowotnych powstałych w związku ze sprzedażą organów, zgodzie dawcy, kwotach sprzedaży itp. Dane takie mogą się znajdować w aktach postępowań prowadzonych przez jednostki terenowe Policji”

tab mat

Źródło: KGP

*Dane za styczeń-marzec 2013r. dotyczące czynów nieletnich oraz osób nieletnich prezentowane są po przesłaniu stosownego wniosku do Sądu Rodzinnego. Dane po zakończeniu I kwartału 2013r. dotyczące czynów nieletnich oraz osób nieletnich prezentowane są po uzyskaniu przez Policję wiarygodnych informacji o zakończeniu przez Sąd Rodzinny postępowania w sprawach nieletnich.
W 2013 roku sposób gromadzenia danych o osobach nieletnich i ich czynach został dostosowany do przepisów Ustawy z dnia 26 października 1982 roku o postępowaniach w sprawach nieletnich (Dz.U. 1982 Nr 35 poz. 228 oraz z póź. zm. Dz.U z 2012r. poz. 579 i Dz.U z 2013r. poz. 628 i 1165) na podstawie, której to Sąd Rodzinny wszczyna i prowadzi postępowanie w sprawach nieletnich (art. 15). W związku z czym Policja gromadzi informacje o osobach nieletnich i ich czynach tylko i wyłącznie po uzyskaniu informacji o zakończeniu przez Sąd Rodzinny postępowania w sprawach nieletnich. Należy nadmienić iż, żaden przepis nie określa obowiązku przekazywania przez Sądy Rodzinne zwrotnej informacji do Policji.
Problemy natury organizacyjno-prawnej zostały rozstrzygnięte w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 sierpnia 2013 r. w sprawie programu badań statystyki publicznej na rok 2014 (Dz.U. 2013 poz. 1159), w którym to programie Ministerstwo Sprawiedliwości zostało zobowiązane do gromadzenia i przekazywania danych o osobach nieletnich i ich czynach karalnych jako organ mający informację o całości zagadnienia.
Dane nie uwzględniają liczby przestępstw w postępowaniach przygotowawczych prowadzonych przez prokuraturę we własnym zakresie.

Powyżej zostały przedstawione lakoniczne dane, których nikt nie analizował, zatem nie wiemy, czy na przestrzeni ostatnich kilku lat skala przestępstw wzrosła czy też poprawiła się wykrywalność tych przestępstw?

Nie ma także danych, które obrazowałyby powyższe zjawisko w poszczególnych województwach ze wskazaniem w których częściach Polski dochodzi do popełniania przestępstw związanych z szeroko pojętym handlem organami. Brak jest także informacji odnośnie tego jaka grupa wiekowa jest najczęściej narażona na tego typu przestępstwa, małoletni, dorośli, kobiety, czy mężczyźni?

W drugiej części wpisu przedstawię statystyki jakie posiadają ( lub nie posiadają) wyżej wymienione instytucje. Jednocześnie podejmę próbę podsumowania jak wygląda polityka spójności pomiędzy instytucjami w Polsce w zakresie przestępstw wynikających z ustawy transplantacyjnej. Warto już teraz postawić pytanie czy ta polityka koordynacyjno-informacyjna w  ogóle istnieje?

 

 

{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }

Dodaj komentarz

Na blogu jest wiele artykułów, w których dzielę się swoją wiedzą bezpłatnie.

Jeśli potrzebujesz indywidualnej pomocy prawnej, napisz do mnie :)

Przedstaw mi swój problem, a ja zaproponuję, co możemy wspólnie w tej sprawie zrobić i ile będzie kosztować moja praca.

Twoje dane osobowe będą przetwarzane przez Anetę Sieradzką w celu obsługi komentarzy. Szczegóły: polityka prywatności.

Poprzedni wpis:

Następny wpis: