Przeszczepy ex vivo dotyczą dokonania transplantacji na dawcy żywym. Ustawodawca ograniczył krąg podmiotów, które mogą być dawcami transplantów nieregenerujących się do krewnego w linii prostej, rodzeństwa, osoby przysposobionej, małżonka oraz osoby, wobec której jest to uzasadnione szczególnymi względami osobistymi. Tkanki i komórki regenerujące się mogą być pobrane od każdej osoby, która posiada pełną zdolność do czynności prawnych ( wyklucza to osoby ubezwłasnowolnione). W przypadku małoletnich wymagana jest zgoda na przeprowadzenie zabiegu jest od przedstawiciela ustawowego lub sądu opiekuńczego oraz samego zainteresowanego, jeśli ukończył 13 rok życia (16 rok życia dotyczy zabiegów leczniczych). Zgoda pacjenta musi być wyrażona przed zbiegiem, w sposób dobrowolny, wyraźny, a przede wszystkim świadomy. Szczególny obowiązek informacyjny ciąży na lekarzach – lekarzu uczestniczącym przy przeszczepie oraz lekarzu pośrednio związanym z procesem transplantacji. Obowiązkiem lekarza jest przekazanie pacjentowi w sposób zrozumiały i rzetelny informacji o zabiegu, w tym określając stopień ryzyka, ale również możliwości wycofania zgody na zabieg. Podwójny obowiązek informacyjny przez dwóch lekarzy ma być gwarantem obiektywności. Wyrażona przez pacjenta zgoda na zabieg musi być dokonana z zachowaniem formy pisemnej, zawsze!
Przeszczep ex vivo
Poprzedni wpis: Sprzeciw – na czym polega i kto może go zgłosić?
Następny wpis: Zgoda domniemana, a przeszczep ex mortuo
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }