O tym, że dawcą i biorcą tkanki, komórki, narządu może być osoba transgenderyczna pisałam na blogu m.in. w 2019 r. we wpisie pt. Dawca i biorca LGBT.
Preferencje seksualne pacjenta nie ograniczają jego prawa w dostępie do świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych, a takimi są dializy czy przeszczepy. Do świadczeń zdrowotnych w ramach prywatnego systemu także nie ograniczają.
Dość często powtarzają się pytania od pacjentów, którzy pytają czy powinienem/-am powiedzieć mojemu lekarzowi np. o tym, że jestem osobą transpłciową.
Pacjenci mają różne obawy z tym związane, jaka będzie reakcja, czy usłyszą przykre słowa, czy będą dyskryminowani lub czy spotka ich ostracyzm, etc. I pytają co robić, kiedy okazuje się, że potrzebują dializy, przeszczepienia lub innej pomocy medycznej.
Zdecydowanie powiedzieć o tym lekarzowi. Informacja ta może mieć na jakimś etapie znaczenie w procesie diagnozowania czy hospitalizacji. Może, nie musi.
Trzeba mieć świadomość, że zatajanie informacji przez pacjenta przed lekarzem może mieć negatywne skutki w procesie leczenia dla pacjenta.
Szpitale w Polsce mają obowiązek działać na podstawie i w granicach obowiązującego prawa, a nie w oparciu o normy wyznaniowe czy emocje poszczególnych lekarzy, pielęgniarek lub położnych
Przepisy dość jasno określają zakres działań lekarzy, których obowiązuje tajemnica medyczna. Lekarz ma prawny obowiązek dokonywać oceny stanu zdrowia pacjenta w oparciu o aktualną wiedzę medyczną, a nie swoje osobiste przekonania, poglądy czy nastroje.
Tajemnica medyczna gwarantem bezpieczeństwa pacjenta i lekarza
Lekarz sam siebie nie może zwolnić z tajemnicy medycznej niezależnie od okoliczności, a może to zrobić jedynie sąd.
Za naruszenie tajemnicy medycznej lekarz może ponosić odpowiedzialność karną, odpowiedzialność przed okręgowym rzecznikiem odpowiedzialności zawodowej, a także ponosić odpowiedzialność na gruncie RODO, a jak wiemy kary nakładane przez Urząd Ochrony Danych Osobowych są dotkliwe.
Za naruszenie przepisów o ochronie danych może lekarz ponosić także odpowiedzialność cywilną – takie sprawy w Polsce mają miejsce.
Każda placówka medyczna, która udziela świadczeń zdrowotnych powinna być miejscem, które jest gwarantem profesjonalnej pomocy i bezpieczeństwa dla pacjenta, a nie fundatorem upokorzeń czy traum, które kończą się później procesami, których można było uniknąć.
W zdecydowanej większości spraw wystarczy przestrzegać praw pacjenta aby zapewnić sobie bezpieczeństwo prawne.
Naruszenia wobec pacjentów LGBT
W praktyce najczęściej możemy spotkać się z naruszeniem następujących praw pacjentów LGBT:
- prawa do informacji
- prawa do godności i intymności
- prawa do poszanowania życia rodzinnego
- prawa do wyrażenia zgody na udzielenie świadczeń zdrowotnych.
Prawo do pomocy prawnej
Pacjent na każdym etapie hospitalizacji ma prawo do odmowy udzielenia odpowiedzi lekarzowi, tak samo jak na każdym etapie hospitalizacji może skorzystać z pomocy prawnej, czy podczas interwencji służb.
Pamiętajmy, że lekarz to profesjonalista, a nie inkwizytor.
W sprawach naruszeń praw pacjentów, zawsze każdy pacjent może zawiadomić Rzecznika Praw Pacjenta.
Preferencje seksualne to bardzo osobista przestrzeń każdego człowieka. Nikt nie ma wypisane na czole co lubi, a czego nie lubi lub potrzebuje.
Podobnie z chorobami, nie każdą widać.
Jedni mają potrzebę demonstrować swoją osobistą przestrzeń publicznie, inni potrzebują pielęgnować prywatność.
Taki jest świat, wielobarwny i nieoczywisty.
Niemniej, w relacji lekarz-pacjent obowiązują jasne normy prawne, za naruszenie których można ponosić odpowiedzialność prawną.
Dość często na moich szkoleniach i wykładach, dotyczących ochrony danych medycznych czy praw pacjenta przywołuję zdanie, że nigdy nie wiesz czy lekarz, który ci pomógł nie jest LGBT – bo po prostu ma prawo nim być w demokratycznym państwie prawa.
Trzymajcie się ciepło wszyscy!
Aneta Sieradzka
Kancelaria Sieradzka&Partners
Photo by Martha Dominguez de Gouveia on Unsplash
***
Kredyt hipoteczny a przeszczep
Prawo do przeszczepu w Polsce zostało zagwarantowane każdemu obywatelowi, przy spełnieniu szeregu przesłanek medycznych, ale i prawnych (w zależności od rodzaju przeszczepu, np. przeszczep od żywego dawcy).
Objaśniałam już na blogu prawo do prokreacji po przeszczepie, jak również to, że adopcja dziecka przez osobę po przeszczepie także jest możliwa [Czytaj dalej…]
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }